της Ράνιας
Σταματήστε να δείχνετε πια με το δάχτυλο.
Νιώστε σαν τυφλοί και αφεθείτε στη δίνη των συναισθημάτων που έχει να σας προσφέρει ο άλλος.
Να είστε επιφυλακτικοί με καρδιές.
Όχι απλά με σώματα, ρούχα και οτιδήποτε αγγίζεται.
Να είστε ανοιχτοί σε βλέμματα, γέλια, συζητήσεις, αγγίγματα, φιλιά.
Σε οτιδήποτε έχει κάποιο ακόλουθο μούδιασμα, τέλος πάντων.
Τέρμα. Δεν θα πω πολλά.
Τα πολλά δεν ακούγονται.
Δεν θα πω αλλά κοινά.
Μόνο ένα θα σας ρωτήσω…
Ξέρετε πόσο άχρηστοι μπορείτε να γίνετε στον εαυτό σας;
Σας παρακαλώ… Κάντε κάτι για εσάς.
Μην στερείτε από τον εαυτό σας τον άνθρωπο.
Μην στερεύετε από ψυχή, σας παρακαλώ.
Ας μείνουν, ακόμα, λίγοι ζωντανοί.
Φαίνεται Ράνια μου πως κάποιος σε έχει πληγώσει πολύ… Ίσως πρέπει να τον πάρεις να του ρίξεις κανά μπινελίκι να σου έρθει ηρεμία.. γράφεις όμορφα πράγματα και πάντα τα διαβάζω