της Μαρίας Κωνσταντινοπούλου
Τυραννία μοιάζει το γλυκό μεθύσι
τα απότομα πρωινά.
Νοσταλγία θυμίζει
ένα μισοτελειωμένο τσιγάρο
από τα χείλη σου.
Καταδίκη, το αίσθημα
να τρως σε ένα έρημο σπίτι.
Απαλλαγή του εαυτού σου
από ηδονικές καταστάσεις
σε κρατούν αιχμάλωτο.
Ομπρέλα πάρε,
Θα βρέξει αναμνήσεις απόψε.
