της Κate Hilverost
Ομορφιές.
Χαμόγελα.
Τίποτα άλλο δεν ήθελε.
Ένας χτύπος, ένας ακόμη πιο γρήγορος χτύπος.
Δύναμη, ενέργεια.
Ό,τι εισπράττεις κι ό,τι δίνεις.
Μαγεία.
Ένας ακόμα χτύπος, δικός σου και δικός του.
Πιο γρήγορος, πιο δυνατός.
Δυο πρόσωπα, δυο ψυχές σε μια.
Έχεις κάτι, κάποιον να προστατεύεις.
Κάπου, σε κάτι να πιστεύεις.
Ένας ακόμη πιο γρήγορος χτύπος.
Είναι ένας, είναι δυο χτύποι μαζί; Ποιος νοιάζεται;
Δυο καρδιές σε μια, ένας χτύπος πιο γρήγορος, πιο αυθεντικός από τους άλλους.
Όνειρο. Αυτό είναι το όνειρο.
Μια ανάσα βαθιά, ένας χτύπος αλλιώτικος. Εσύ, εγώ.
Τίποτα γύρω μας δεν ακούγεται.
Εσύ, εγώ κι εκείνος ο χτύπος. Δικός σου ή δικός μου; Ποιος νοιάζεται; Ένας ακούγεται.
Μελωδία μου, χαρά μου, δεν ξέρω πόσο διαρκείς. Πάντα στους αιώνες που θα περνούν θα σε θυμάμαι.
Ένας ακόμα χτύπος, πιο γρήγορος, ο μόνος αυθεντικός πριν σβήσω, δικός σου θέλω να’ναι.
