της Αριάδνης Πορφυρίου
Μέρες περάσαμε πλεγμένοι
Ο ένας με τον άλλον
Στιγμές με το ασήμι
Των άστρων
Τα σώματα παιδεύονταν
Οι καρδιές αντάμωναν
Για λίγο
Οσο να πεις σ’ αγαπώ.
Έφυγες νωρίς
Και τόσο άξαφνα
Που δεν πρόλαβα
Να σε νιώσω
Να κάνω το ασήμι σκόνη
Να σου στολίσω τα μαλλιά
Με ένα στεφάνι λατρείας.
Δεν με πείραξε που δεν ήμουν
Εκείνη
Μα που δεν πάλεψες
Να γίνουμε
Εμείς.
