της Μαρίας Κωνσταντινοπούλου
Αμαρτίες επιθυμούμε,
ευάλωτες να αγγίξουν την ποίηση.
Στις ανέσεις
δεν πάει ο έρωτας
να χωθεί μέσα τους.
Ξεχάσαμε τα βάσανα,
ούτε η ζωή τα θυμήθηκε.
Στοιχειώσαμε τα χρόνια μας
για δήθεν απολαύσεις.
Τον καρπό που ξεπλένει τις ντροπές μας,
να γευτούμε.
