της Μαρίας Κωνσταντινοπούλου
Απόψε, χρυσάφι
πλημμύρισε ο ουρανός.
Στη θάλασσά του
κολύμπησαν τα πλούτη.
Αγνάντι, το φεγγάρι
έπλεξε φως.
Μες στο σκοτάδι
ζωή δώρισε.
Στον ιστό της νύχτας
πιάστηκε αιχμάλωτος.
Ακροβάτης ενός ονείρου
στης λάμψης των αστεριών σεργιάνισε.
Ο τελευταίος
να σβήσει το φεγγάρι.
